Chorwcja Dubrownik

1. Informacje ogólne o mieście Dubrownik

Dubrownik jest miastem położonym na samym południu Chorwacji, bezpośrednio nad Morzem Adriatyckim. Przede wszystkim słynie ono ze swojego Starego Miasta (Stari Grad lub Grad), które do dzisiaj zachowało swój pierwotny, średniowieczny układ przestrzenno-architektoniczny z systemem umocnień w doskonałym stanie. Cały ten obszar jest swoistym rodzajem zabytku, który podlega ochronie oraz znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Należy mieć na uwadze, że osoby udające się do tego unikalnego miasta drogą lądową z północnych części Chorwacji, będą przejeżdżały przez terytorium Bośni i Hercegowiny. Należy więc posiadać ze sobą paszport oraz spodziewać się odprawy granicznej.

Miasto Dubrownik dzieli się na 8 dzielnic:

• Ploče iza Grada
• Pile-Kono
• Stari Grad (Grad)
• Gruž
• Lapad
• Montovjerna
• Komolac
• Mokošica

Najważniejsze święta i festiwale organizowane w mieście Dubrownik:

• Święto Patrona Miasta Św. Błażeja (Sv. Vlaha) - obchodzone jest 3 lutego. W tym dniu mieszkańcy miasta ubierają stroje ludowe, a ulicami Starego Miasta, po uroczystej mszy św. w kościele Św. Błażeja, wzdłuż głównego deptaku, ciągnie procesja księży i wiernych. Świętu towarzyszą liczne koncerty, przedstawienia itp.
• Letni Festiwal w Dubrowniku (Dubrovačke Ljetne Igre) – historia tego festiwalu sięga do lat 50-tych zeszłego stulecia. Festiwal organizowany jest co roku, między lipcem a sierpniem i trwa przeszło miesiąc. W jego ramach odbywają się liczne koncerty, przedstawienia teatralne i baletowe, operowe i taneczne, a wszystko w duchu renesansu i baroku. Większość tych imprez organizowanych jest na świeżym powietrzu, wśród zabytkowych murów Starego Miasta.

2. Opis Starego Miasta

Z historii miasta Dubrownik

Historia Dubrownika sięga bardzo odległych czasów. Pierwsze wzmianki o osadzie znajdującej się na tych terenach pochodzą z VI wieku. Z czasem, znaczenie tej osady wzrastało coraz bardziej za sprawą jej strategicznego położenia geograficznego na mapie szlaków żeglarskich oraz naturalnego portu, z którego słynęła. W 1358 roku Dubrownik uwolnił się spod wpływu weneckiego, pomimo że Wenecjanie okupowali pozostałe ziemie chorwackie.

Pierwszy rozkwit miasta przypada na XIV i XV wiek, kiedy to Dubrownik stał się jednym z głównych ośrodków żeglugi i handlu w całej Europie, a także poza jej granicami. Wówczas też miasto zaczęło powiększać swoje terytorium wykupując przylegające wsie. Jednak dopiero XVI wiek i uzyskanie przez miasto statusu suwerennej Republiki Dubrownika określane jest mianem złotej ery miasta. Republika dysponowała niezależnym rektorem, radnymi, własną walutę i flagą. Nie posiadała regularnej armii, a swoją politykę zagraniczną opierała na umiejętnościach dyplomatycznych. Mając potężnych patronów (m.in. Turków) miasto spokojnie mogło rozwijać się kulturalnie i architektonicznie. Właśnie w tym okresie powstała większość obecnych zabytków, których projektantami oraz wykonawcami byli najznakomitsi mistrzowie w swojej dziedzinie z tamtego okresu.

Pierwszy poważny wstrząs miasto przeżyło w 1667 roku, kiedy to miało miejsce potężne trzęsienie ziemi. W jego wyniku większość budynków miejskich, mury miasta oraz sam port ucierpiało, a wiele skarbów zostało na wieki pogrzebanych pod gruzami. Kolejnym wstrząsem dla miasta i republiki było przybycie Napoleona w te rejony. Miasto straciło ostatecznie swoją suwerenność w 1808 roku.

Ostatni konflikt zbrojny miał miejsce na tych terenach w 1991 roku, podczas krwawej wojny między Chorwatami i Serbami po rozpadzie Jugosławii. Stare Miasto było wówczas oblegane przez 8 miesięcy, w trakcie których poważnie ucierpiało.

Dzisiejszy Dubrownik, a właściwie jego Stare Miasto, starannie i skrupulatnie odbudowane jest perłą architektury okresów renesansu i baroku. Z tego powodu zostało ono wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1979 roku.

Ulicami Starego Miasta

Lazaret, brama Ploča, fort Revlin, kościół Zwiastowania NMP, kościół Św. Łukasza oraz Klasztor Dominikanów

Spacer po Starym mieście rozpoczęłam od obecnej ulicy Frana Supila, przy której znajduje się dawny Lazaret, czyli miejsce kwarantanny dla nowo przybyłych osób do miasta. Warto wiedzieć, że w najlepszym okresie rozwoju miasta, przez jego port i ulice przewinęło się tysiące kupców, żeglarzy, turystów, którzy przybywali tutaj z najodleglejszych zakątków świata, również tych, których trawiły różne zarazy. Władze miasta postanowiły więc chronić swoich mieszkańców przed potencjalnym zagrożeniem i stworzył kilka ośrodków, tzw. lazaretów, gdzie odbywała się restrykcyjna, czterdziestodniowa ich izolacja. Każdy przyjezdny, który pochodził z regionów zakaźnych musiał odbyć tą kwarantannę, jeżeli chciał wejść do miasta. Ośrodki były bardzo dobrze wyposażone w magazyny dla zwierząt i towarów, pokoje dla przyjezdnych, personel lekarski, a nawet fryzjerów. Pierwsze lazarety znajdowały się na wyspach Bobara, Mrkan i Sv. Petru w regionie Cavtat. Ostatni taki przybytek powstał w 1642 roku, właśnie przy dzisiejszej ulicy Frana Supila, niedaleko wjazdu do Starego Miasta przez bramę Ploča.

I właśnie w dalszą drogę ruszyłam bramą Ploča, która dumnie broni wjazdu do Starego Miasta od wschodniej strony. Brama opatrzona jest drewnianym, zwodzonym mostem, pod którym niegdyś znajdowała się głęboka fosa. Właściwie jest to system aż trzech bram połączonych wzajemnie kamiennymi mostami oraz twierdzą Revelin, przylegającą do nich od prawej strony. Z uroczych mostków rozpościera się cudowny widok na port, twierdzę Sv. Ivana oraz wyspę Lokrum. Budowę potężnej twierdzy Revelin rozpoczęto już w 1463 roku. Dzisiaj jest ona siedzibą orkiestry symfonicznej oraz chóru Libertas, a w ramach Letniego Festiwalu w Dubrowniku, na jej szerokich tarasach odbywają się coroczne koncerty.

Nad trzecią, narożną bramą wjazdową znajduje się rzeźba patrona miasta – Sv. Vlaha. Po przekroczeniu tej bramy ukazują się pierwsze budynki i zabytki Starego Miasta – wąskie kamienice budowane z bloków kamiennych, zielone okiennice i drzwi, dachy z ceramicznej, czerwonej dachówki. Tuż za bramą, po lewej stronie, znajduje się pierwszy, z tak licznych w tym mieście, kościołów. Jest to jednonawowy kościół Zwiastowania NMP (crkvu Navještenja Marijina) zwieńczony dzwonnicą. Zbudowany został w 1534 roku w stylu gotycko-renesansowym przez Petara Andrijić. Do kościółka prowadzi bogato rzeźbiony portal ograniczony pilastrami, zakończony klasycznym, trójkątnym frontonem. Do niego bezpośrednio przylega znacznie mniejszy i mniej okazały kościółek Św. Łukasza (crkvu sv. Luke) – ta gotycka budowla powstała w XV wieku, na miejscu dawnej kaplicy z około X wieku. Ostatnia modernizacja miała tutaj miejsce w 1787 roku. Budynek zwieńczony jest pojedynczą dzwonnicą, a jego dwuskrzydłowe drzwi zdobi ostrołukowy archiwolt ozdobnie rzeźbiony. Tuż za kościołem znajduje się jedno z trzech wejść na mury obronne.

Gdy spojrzymy natomiast na prawo, nagle naszym oczom ukazuje się monumentalny kompleks, który stanowi zakon dominikański połączony z gotyckim kościołem Św. Dominika. Budowę tego kompleksu rozpoczęto już w 1301 roku i wielokrotnie przebudowywano oraz rozbudowywano, co zaowocowało mieszanką stylów: romańskiego, renesansowego, gotyckiego oraz barokowego. Do kościoła prowadzą strome, półokrągłe schody (dawniej proste) i ozdobny portal. Jest to typowy jednonawowy gotycki kościół z absydą o podstawie wielokąta. Charakteryzują go wysokie ściany, wąskie okna, otwarty i drewniany dach oraz dość surowe wnętrze. Do kościoła bezpośrednio przylega piętrowa dzwonnica i klasztor z wewnętrznym dziedzińcem. Na dziedzińcu znajduje się kamienna, pięknie ozdobiona jońskimi kolumnami studnia oraz starannie wypielęgnowany ogród. Klasztor mieści w swoich murach cenne malowidła, bogatą bibliotekę oraz muzeum.

Podążając dalej brukowaną uliczką dochodzimy do bramy wyjściowej do portu, od strony północnej (po lewej stronie) oraz bramy prowadzącej na główną ulicę Starego Miasta (po prawej stronie).

Główny deptak - Stradun, fontanna Mała Onofrijeva, kościół Św. Błażeja, pałac Sponza i Kolumna Orlando

Placa (Stradun) jest szerokim, brukowanym deptakiem o długości 298 metrów, który prowadzi do zachodniej bramy do miasta – bramy Pile. Po jego obu stronach znajdują się piętrowe, renesansowo-barokowe kamienice. Prawie wszystkie te budynki wyglądają identycznie – kamienna fasada, zielone drzwi i okiennice, dach z czerwonej dachówki, ozdobne gzymsy nad oknami, butiki, sklepy, restauracje lub bary na parterze, do których prowadzą półokrągłe drzwi wejściowe. Wszystkie równo i symetrycznie zbudowane, oddzielone wąskimi i brukowanymi uliczkami. Pierwszy plan zagospodarowania tego deptaku powstał już w XI wieku i właściwie jego obecna forma w pełni odzwierciedla tamte założenia.

Tuż obok bramy wejściowej, po lewej stronie, znajduje się wysoka wieża zegarowa – bagatela 31-metrowa. Zwieńczona dzwonnicą oraz kopułą została zbudowana w 1444 roku przez ówczesne władze miejskie.

Zaraz za dzwonnicą znajdują się kolejno: dom admirała z czasów Republiki Dubrownika z ozdobnym wejściem i fontanna Mała Onofrijeva (niewielka fontanna, bogato zdobiona rzeźbami, zaprojektowana przez samego Onofrio della Cava).

Obok mamy za to prawdziwe arcydzieło barokowej architektury, jedną z perełek Dubrownika – kościół patrona miasta, Św. Błążeja (Vlaha). Ta wolno stojąca świątynia wyróżnia się swoim bogactwem i kunsztem rzemieślników, którzy ją budowali - zarówno na zewnątrz, jak i w środku. Na zewnątrz mamy pięknie zdobioną fasadę, kolumny, rzeźby nad portalem oraz wieńczące dach, szerokie schody prowadzące do wejścia, kamienne balustrady, centralną kopułę, a w środku jeszcze okazalej. Jednak najcenniejszym skarbem tego kościoła jest rzeźba z XV wieku samego Św. Vlaha, który w swojej lewej ręce trzyma makietę modelu miasta sprzed trzęsienia ziemi w 1667 roku. Rzeźba ta, jako jedyna, cudownie ocalała, najpierw właśnie z wspomnianego trzęsienia ziemi, a następnie z pożaru w 1706 roku, który całkowicie strawił kościół.

Naprzeciwko świątyni i równocześnie z prawej strony bramy znajduje się piękny, gotycko-renesansowy pałac Sponza. W czasach Republiki Dubrownika znajdowały się w jego murach Urząd Celny, Mennica Państwowa, Skarbiec oraz Zbrojownia. Jego budowę datuje się na XVI wiek, a za projekt odpowiadał Paskoje Miličević. Pałac wyróżnia się ozdobnym, kolumnowym portykiem przylegającym do głównej ściany budynku oraz gotyckimi oknami wykończonymi ażurowym maswerkiem. W narożu budynku znajduje się stara dzwonnica, która pochodzi z 1463 roku, a używana była do ogłaszania m.in. rozpoczęcia sesji Rady Republiki, ostrzegania o pożarach i innych zagrożeniach. Pałac Sponza obecnie mieści Archiwum Historyczne, w którym można znaleźć dokumenty dotyczące miasta z przełomu wieków XII-XIX.

Przed pałacem znajduje się Kolumna Orlando (1418 r.) przedstawiająca rzeźbę średniowiecznego rycerza, który dumnie dzierży w swojej prawej dłoni miecz.

Na tyłach pałacu, w zacisznej bocznej uliczce odnaleźć za to można kościół Św. Mikołaja (Crkva Sv. Nikole). Ta niewielka, renesansowa budowla została zbudowana w miejsce poprzedniej, romańskiej świątyni. Jak większość kościołów z tego okresu, również i ten wyróżnia się ozdobnym lecz nieco skromniejszym portalem wejściowym oraz potrójna dzwonnicą wieńczącą fasadę budynku.

Klasztor Franciszkanów, kościół Św. Spasa, fontanna Wielka Onofrijeva

Podążając głównym deptakiem Starego Miasta dochodzimy do dawnego klasztoru franciszkańskiego z dobrze widoczną z oddali wysoką, piętrową dzwonnicą. Budowę tego klasztoru rozpoczęto w 1317 roku i trwała ona rok. W czasie trzęsienia ziemi z 1667 roku klasztor uległ znacznemu zniszczeniu, po którym został odbudowany w stylu barokowym. Znajdziemy tu jednak elementy architektoniczne zarówno romańsko-gotyckie (rozety, ozdobne ornamenty, kolumny, pilastry), jak i renesansowe (sklepienie, półokrągłe łuki). Do klasztoru prowadzą dwa wejścia od strony głównej ulicy. Jedno z nich opatrzone jest płaskorzeźbą autorstwa braci Petrović (1498 r.), która przedstawia Matkę Boską trzymającą na swoich kolanach zmarłego Syna Bożego. Jak każdy klasztor, również i tutaj znajduje się kwadratowy dziedziniec, na który prowadzą kolumnowe krużganki. Obecnie w klasztorze mieści się biblioteka miejska z ponad 20 tysiącami woluminów (w tym z inkubałami, rękopisami, kopiami chorałów kościelnych, dzieł dubrownickich poetów i pisarzy), apteka, która działa nieprzerwanie od 1317 roku oraz muzeum z kolekcją różnych przedmiotów stanowiących wyposażenie apteki i wykorzystywanych przez zakonników w XVI wieku (meble, naczynia, przyrządy pomiarowe itp.), rękopisów receptur leków, obrazów, biżuterii i relikwii.

Tuż obok klasztoru znajduje się jednonawowy kościół Św. Spasa. Ta niewielka, renesansowa świątynia zbudowana została na wniosek Senatu Republiki Dubrownika w ramach wdzięczności za oszczędzenie miasta przed działaniem trzęsienia ziemi w 1520 roku. Budowa tego kościoła rozpoczęła się jeszcze w tym samym roku, a zakończona została w 1528 roku. Co ciekawe, kościół ten wyszedł bez szwanku z kolejnego, niszczycielskiego trzęsienia ziemi w 1667 roku.

Naprzeciwko kościoła mieści się druga fontanna mistrza Onofrio della Cava – Wielka Onofrijeva. Fontanna ta, tak jak i Mała Onofrijeva, zasilana jest wodami pobliskiej rzeki. Zbudowana została na podstawie wielokąta, zwieńczona kopułą. Posiada 16 ozdobnie zdobionych maskeronów (twarzy), z których ust wypływa woda. Fontanna została poważnie uszkodzona podczas trzęsienia ziemi z 1667 roku i co ciekawe, nigdy nie została odbudowana do jej pierwotnej formy.

Miejskie mury

Między kościołem Św. Spasa a zachodnią bramą Pile znajduje się drugie wejście prowadzące na mury miasta - ja skorzystałam właśnie z tego wejścia. Miejskie mury fortyfikacyjne otaczają szczelnie całe Stare Miasto, a ich łączna długość wynosi 1940 metrów. Mury obejmują 3 twierdze: Minčeta, Bokar i Sv. Ivan, 16 wieżyczek (z czego 10 znajduje się od strony lądu), 2 kątowe fortyfikacje, 3 bastiony.

Historia powstania fortyfikacji obronnych w Dubrowniku sięga już VIII wieku, kiedy to rozpoczęto budowę pierwszego fortu na tym terenie. Jednak kompleksowa budowa murów ruszyła pełną para dopiero w XII wieku i trwała do 1660 roku. Wówczas zakończyła się budowa ostatniej fortyfikacji – bastionu Sv. Stjepana. Solidne i grube mury niejednokrotnie uchroniły miasto przed atakami agresorów pragnącymi władać miastem. Nie oparły się one również licznym trzęsieniom ziemi nawiedzających systematycznie ten obszar. Najpoważniejsze w skutkach trzęsienie ziemi z 1667 roku, tylko nieznacznie uszkodziło mury. Mury opierają się na wysokiej skale i sięgają nawet 22 metrów wysokości. Ich grubość natomiast wynosi 4-6 metrów od strony lądu i 1,5 do 3 metrów od strony morza.

Mury miejskie można zwiedzać przez cały rok i choć cena biletu jest dość wysoka, to i tak polecam wszystkich tą atrakcję. Piękne widoki na lazurowe morze, fale rozbijające się o skały, sąsiednią wyspę Lokrum, całe Stare Miasto - można bez problemu zajrzeć na dziedzińce tutejszych klasztorów, podziwiać główną ulicę w całej jej okazałości, odkryć wielkość najważniejszych budowli. A do tego obchodzimy całe miasto dookoła, czyli kończymy naszą wycieczkę po murach w miejscu, w którym ją zaczęliśmy.

Kościół Św. Józefa, plac Gunduliceva, Pałac Rektora, Katedra Wniebowzięcia NMP, kościół Św. Ignacego i kolegium jezuickie

W dalszą drogę ruszyłam obchodząc dawny klasztor Św. Klary i skręcając w w uliczkę Od Puca, która jest równoległa do głównego deptaka. Tutaj kolejno mijałam: po prawej stronie kościół Św. Józefa, który niespodziewanie wyłonił się z szeregu kamienic, duży, serbski kościół prawosławny oraz Muzeum Ikon (dom nr 8) po lewej stronie.

I tak doszłam do obszernego placu Gunduliceva, który w godzinach porannych przemienia się w miejski bazar. Stąd już tylko kilka kroków i stoimy przed gotyckim Pałacem Rektora. Zbudowano go w XIV wieku, w miejscu dawnej, trzynastowiecznej twierdzy. W 1435 roku pałac uległ pierwszemu poważnemu zniszczeniu wskutek wybuchu prochu. Nie był to jednak jedyny taki przypadek w historii tego budynku. Kolejne rekonstrukcje odbywały się w renesansie i baroku, a ostatni remont miał miejsce w latach 1982-84, po trzęsieniu ziemi z 1979 roku. Nic więc dziwnego, że obiekt ten jest mieszanką różnych stylów architektonicznych, jednak całość stanowi spójne i harmonijne połączenie. Pałac w czasach Republiki Dubrownika był siedzibą Rektora, mieścił Senat, Małą Radę, apartamenty administracyjne, biuro notariusz, sąd, więzienie, zbrojownię oraz magazyny. Obecnie w jego wnętrzach znajduje się Muzeum Historii Kultury miasta Dubrownik.

Po południowej stronie pałacu znajduje się największy i najokazalszy kościół w mieście - Katedra Wniebowzięcia NMP i skarbiec katedralny. Wykopaliska archeologiczne prowadzone nieustannie na terenie katedry wskazują, że pierwszy kościół w tym miejscu powstał już w VII wieku. Następnie na jego miejscu zbudowano, około XII wieku, piękną i bardzo wystawną bazylikę w stylu romańskim. Zgodnie z legendą, jej fundatorem był sam Ryszard Lwie Serce, król angielski, który po cudownym ocaleniu z rozbitego okrętu o skały wyspy Lokrum, w ten sposób chciał podziękować za swoje życie. Niestety, trzęsienie ziemi z 1667 roku, nie oszczędziło wspaniałej świątyni. Jej odbudowę rozpoczęto w 1672 roku, a ukończono dopiero w 1713 roku. Za główny projekt odpowiadał najsłynniejszy ówcześnie, włoski architekt Andrea Buffalini. Ten trzynawowy, zbudowany w stylu barokowym kościół imponuje swoim wyglądem zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz. Kolumny, rzeźby, bogato zdobione ołtarze, malowidła i freski w pełni oddają przepych i ducha epoki. W katedrze znajduje się również skarbiec, który chroni najcenniejsze klejnoty i unikalne artefakty. Zgromadzono tu 132 złote i srebrne, misternie ozdobione relikwie świętych z okresu XI-XIX wieku (m.in. relikwie patrona miasta, całun Jezusa przechowywany w srebrnej skrzyni), wykonane przez najlepszych ówczesnych mistrzów. Oprócz tego zobaczymy tu cały szereg naczyń liturgicznych, biżuterii, krzyży, obrazów itp. Katedra oferuje turystom również zwiedzanie krypty.

Po obejściu katedry wokoło można trafić na plac Buniceva na jej tyłach. Plac ten łączy się wąską uliczką z placem Gunduliceva, gdzie idąc wzdłuż jego zachodniego boku dojdziemy do monumentalnych schodów paradnych na wzór dawnych dworskich schodów lub słynnych hiszpańskich schodów przy Placu Hiszpańskim w Rzymie. Te szerokie stopnie wznoszą się dość stromo, żeby nagle rozejść się symetrycznie na boki wzdłuż uroczego „balkonika” na ich szczycie.

Schody prowadzą do prostokątnego placu Rudera Boskovica, na którym znajduje się kolejny kościół – kościół Św. Ignacego oraz dawne kolegium jezuickie. Duży, barokowy kościół z bogato zdobioną fasadą został zaprojektowany przez słynnego architekta i malarza Ignazia Pozzo, a jego budowę sponsorowała rodzina Gundulića. Otwarto go w roku 1729. Do kościoła bezpośrednio przylega dawne kolegium jezuickie, które działało na przełomie lat 1658-1773.

Kilka słów na zakończenie

Wizyta w Dubrowniku pozostawi niezapomniane wrażenia na całe lata. Miasto to jest tak unikalne i wyjątkowe, z osobliwym klimatem i jedynym w swoim rodzaju charakterem, że nikt nie pozostanie obojętny wobec jego uroku. Nie bez powodu nazywane jest perłą wybrzeża adriatyckiego.

3. Główne atrakcje

Fortyfikacje obronne miasta Dubrownik:

• Obronne mury miejskie.
• Brama Ploča - zachodnia brama do Starego Miasta.
• Brama Pile – wschodnia brama do Starego Miasta. To właśnie tutaj, już w XIX wieku, władze miasta zbudowały pierwszy nowoczesny deptak otoczony kawiarniami i fontanną, zwany Brsalje. Jest to podwójna brama opatrzona drewnianym, zwodzonym mostem na zewnątrz. Nad bramą znajduje się rzeźba św. Vlaha – patrona miasta.
• Brama Buže – północna brama do Starego miasta, od strony ulicy R. Boškovića.
• Fort Św. Ivana położony jest w południowo-wschodniej części murów. Jego budowę rozpoczęto w XIV wieku (1346 rok), w celu ochrony portu przed piratami i niszczącymi falami. Budowę fortu zakończono dopiero w XVI wieku. Fort od początku był częścią portu – na jego murach zainstalowane były wyciągarki portowe. Obecnie na parterze twierdzy znajduje się akwarium morskie, I i II piętro zajmuje Muzeum Morskie.
• Fort Lovrijenac znajduje się w zachodniej części miasta. Trzypiętrowa twierdza dumnie wznosi się na wysokość 37 metrów n.p.m. Ta monumentalna budowla nazywana jest Gibraltarem Dubrownika. Twierdza miała za zadanie chronić zachodniego brzegu miasta głównie przed Wenecjanami. Nad wejściem do twierdzy znajduje się napis „Non bene pro toto libertas venditur auro” - „Wolności nie sprzedaje się za żadne złoto świata". Budowę twierdzy rozpoczęto w 1018 roku, a ukończono dopiero w XVI wieku. Jej skromne mury od strony morza mają grubość 4-12 metrów, a od strony lądu zaledwie 60 cm. Na tutejszym dziedzińcu, co roku, odbywają się inscenizacje dzieł Szekspira (głównie „Hamleta”) w ramach Letniego festiwalu w Dubrowniku.
• Fort Revlin położony we wschodniej części miasta.
• Fort Minčeta jest najwyżej położoną twierdzą, w północnej części murów. Ten okrągły fort pierwotnie zbudowano w 1319 roku. W 1464 roku został przebudowany do obecnej formy.
• Fort Bokar (zwany też Zvjezdan) znajduje się w południowo-zachodnim narożniku murów, naprzeciwko fortu Lovrijenac. Zbudowany został w XV wieku.

Najważniejsze kościoły i budynki klasztorne Starego Miasta:

• Katedra Wniebowstąpienia NMP i skarbiec katedralny.
• Kościół Św. Błażeja – Sv. Vlaha – patrona miasta.
• Kościół Św. Spasa.
• Kościół Św. Łukasza – Sv. Luke.
• Kościół Św. Ignacego - Sv. Ignacija.
• Kościół Wszystkich Świętych – Domino. Został on zbudowany w 1452 roku. Po niszczycielskim trzęsieniu ziemi z 1667 roku odbudowano go w stylu barokowym. Obecnie mieści się tutaj muzeum poświęcone dramaturgowi Marinu Držiću i teatrowi.
• Kościół Św. Rocha – Sv. Roka. Budowę świątyni rozpoczęto w 1540 roku i jest on typowym przykładem architektury renesansowej. Dominują ozdobne portale, pilastry i rozety. Na bocznej ścianie kościoła widnieje ręcznie wykuty, łaciński napis, który można przetłumaczyć ”Pokój niech będzie z tobą. Pamiętaj, że umrzesz też ty, który grasz w piłkę!”
• Kościół Św. Józefa – Sv. Josipa. Wybudowano go na miejscu średniowiecznego kościoła Sv. Jakova (1229), który został zniszczony podczas trzęsienia ziemi w 1667 roku.
• Kościół Św. Sebastiana – Sv. Sebastijana. Został wybudowany w 1466 roku w stylu renesansowym, przez Mihoč Radišić i Vlatko Dešković. W 1808 roku Francuzi przekształcili kościół w więzienie, a obecnie mieści się tutaj galeria sztuki.
• Kościół Sigurata. Pierwsza świątynia na tym miejscu powstała już w VI wieku. Rozbudowano ją w barokowym stylu, w XVII wieku. Obecnie mieści się tutaj żeński klasztor Franciszkanek oraz muzeum z ekspozycją liturgiczną.
• Kościół Św. Mikołaja – Sv. Nikole.
• Kościół Zwiastowania NMP - (crkvu Navještenja Marijina).
• Kościół Św. Jakova Pipunara (dawniej św. Pawła). Przylega on do murów obronnych od strony ulicy Peline. Pierwsza wzmianka o kościele pochodzi z 1225 roku. Jest to niewielka, jednonawowa świątynia w stylu romańskim.
• Klasztor Franciszkanów umiejscowiony przy głównym deptaku Stradun. Obecnie w klasztorze mieści się biblioteka miejska, apteka, która nieprzerwanie działa od 1317 roku oraz muzeum.
• Klasztor Dominikanów i kościół Św. Dominika. W klasztorze działa biblioteka oraz muzeum.

Pozostałe zabytki Dubrownika:

• Pałac Rektora – gotycki pałac z okresu Republiki Dubrownika. Obecnie mieści się tu Muzeum Historii Republiki Dubrownika.
• Pałac Sponza.
• Pałac Wielkiej Rady. Położony jest między siedzibą straży miejskiej a Pałacem Rektora. Zbudowano go w XIV wieku na potrzeby obrad Wielkiej Rady. Dodatkowo mieścił on arsenał broni, magazyny i spichlerz zboża. Obecnie jest siedzibą władz miasta.
• Pałac Sorkočević.
• Wieża zegarowa przy głównym deptaku Stradun.
• Kolumna Orlando.
• Fontanna Mała Onofrijeva.
• Fontanna Wielka Onofrijeva.
• Plac Gunduliceva.

Ciekawe atrakcje poza granicami miasta:

• Wyspa Lokrum – nazywana także wyspą miłości, która od 1963 roku znajduje się w strefie ochrony. Cały teren wyspy to ogromny park leśny z wieloma egzotycznymi gatunkami roślin i drzew oraz kamiennymi ścieżkami ułatwiającymi poruszanie się po tym terenie. Znajdziemy tutaj ogród botaniczny założony w 1959 roku, z tropikalnymi gatunkami australijskich i południowoamerykańskich roślin, m.in.: eukaliptusów, kaktusów i sukulentów. Niedaleko ogrodu jest niewielkie jeziorko nazywane „Martwym Morzem”, z powodu jego słonej wody., ruiny bazyliki z XII/XIII wieku, ruiny klasztoru z XV/XVI wieku oraz letnia rezydencja Maksymiliana Habsburga z XIX wieku. W centralnym punkcie wyspy, na samym szczycie wzgórza znajdują się ruiny Fortu Royal. Fort zbudowali Francuzi w 1806 roku. Wyspę od lądu dzieli zaledwie dziesięciominutowy rejs łodzią z portu w Dubrowniku.
• Pozostałości Twierdzy Francuskiej na wzgórzu Srđ (dojazd drogą Srđ ulica). Wznosi się ona na wysokość 413 metrów. Zbudowana została w 1810 roku, w czasie okupacji napoleońskiej. Z tego miejsca rozpościera się piękny, panoramiczny widok na całe miasto, a w samym forcie mieści się muzeum militarne, gdzie zgromadzono pokaźną ekspozycję broni i granatów oraz dokumentów historycznych z czasów okupacji Dubrownika.

Muzea w mieście Dubrownik:

• Muzeum archeologiczne – jego ekspozycja stała podzielona jest na 7 głównych tematów: kolekcja prehistoryczna, kolekcja antyczna, kolekcja wczesnego średniowiecza, kolekcja z okresu XIII wieku do 1667r., kolekcja waz, kolekcja egipska i kolekcja numizmatyczna.
• Muzeum etnograficzne – zostało otwarte w 1991 roku i może się pochwalić około 5000 eksponatów odzwierciedlających tradycyjną kulturę regionu. Muzeum powstało na miejscu dawnego, miejskiego spichlerza z 1590 roku, zbudowanego przez ówczesne władze miasta.
• Muzeum Historii Republiki Dubrownika – znajduje się w Pałacu Rektora. Jego ekspozycja obejmuje salę rozpraw, więzienie, urzędy administracyjne z czasów Republiki Dubrownika (na parterze), kolekcję numizmatyczną, filatelistyczną, zbiór zegarków, mebli, mundurów, broni, galerię portretów (na półpiętrze) oraz galerię obrazów włoskich malarzy, odwzorowaną sypialnię i gabinet Rektora, salę w stylu Ludwika XVI oraz rokoko, salę muzyczna (na piętrze).
• Muzeum morskie - powstało w 1941r. w forcie Sv. Ivana. Stała wystawa została utworzona w 1986 roku i obecnie zawiera około 4000 eksponatów poświęconych historii miasta, żeglugi oraz portu. Można tam zobaczyć m.in.: modele statków z XVII, XVIII i XIX wieku, kolekcję broni, instrumentów nawigacyjnych, dzienników pokładowych i map. W Muzeum mieści się również biblioteka.
• Dom Marina Držića – Muzeum Teatralne – powstało w 1989 roku w dawnym kościele Domino. Jego ekspozycję stanowią plakaty teatralne, programy teatralne, fotografie dokumentujące wydarzenia w ramach Letniego Festiwale w Dubrowniku z ostatniego półwiecza, ekspozycję poświęconą renesansowemu dramaturgowi Marinowi Držića.
• Muzeum w Klasztorze Franciszkanów – oprócz typowo sakralnych przedmiotów i obrazów zobaczyć tutaj można także ekspozycję poświęconą działalności apteki franciszkańskiej, której historia powstania sięga 1317 roku.
• Muzeum w Klasztorze Dominikanów.
• Skarbiec w Katedrze Wniebowzięcia NMP – ekspozycję stanowią 132 złote i srebrne, misternie ozdobione relikwie świętych z okresu XI-XIX wieku, naczynia liturgiczne, biżuteria, krzyże, obrazy itp.

4. Przydatne informacje

Plan Starego Miatsa w Dubrowniku

 

 

Lokrum - plan wyspy

 

Mury obronne

• wejście na mury możliwe w 3 miejscach: między bramą Pile a kościołem Św. Spaso, za kościołem Św. Łukasza oraz przez twierdzę Św. Ivana
• godziny otwarcia: listopad-marzec 9:00-15:00, kwiecień-maj i sierpień-wrzesień 8:00-18:30, czerwiec-lipiec 8:00-19:30, październik 8:17:30
• wstęp: osoby dorosłe 100,00 HRK, dzieci i młodzież (5-18 lat) 30,00 HRK

 

Pałac Rektora

• adres: Knežev dvor 1
• godziny otwarcia: wiosna-jesień codziennie 9:00-18:00, zima PN-SB 9:00-14:00
• wstęp: dorośli 70,00 HRK, dzieci i studenci 25,00 HRK

Skarbiec katedralny

• godziny otwarcia: 4 kwiecień-1 listopad PN-SB 9:00-17:00, ND i święta 11:00-17:00, reszta roku PN-SB 10:00-12:00 i 15:00-17:00, ND i święta 11:00-12:00 i 15:00-17:00
• wstęp: 15,00 HRK

Muzeum w dawnym Klasztorze Franciszkanów

• godziny otwarcia:> marzec-październik 9:00-18:00, reszta roku 9:00-14:00
• wstęp: dorośli 30,00 HRK, dzieci 15,00 HRK

Muzeum w Klasztorze Dominikanów

• godziny otwarcia: maj-październik 9:00-18:00, reszta roku 9:00-17:00
• wstęp: 20,00 HRK

Muzeum w kościele Sigurata

• wstęp: dorośli 15,00 HRK, dzieci 10,00 HRK

Muzeum archeologiczne

• adres: Braće Andrijića 7

Muzeum etnograficzne

• adres: Rupa 3
• godziny otwarcia:> marzec-listopad 9:00-18:00, zima PN-SB 9:00-16:00
• wstęp: dorośli 70,00 HRK, dzieci i studenci 25,00 HRK

Muzeum Morskie

• adres: Fort sv. Ivana
• godziny otwarcia: lato 9:00-18:00, zima 9:00-16:00
• wstęp: dorośli 70,00 HRK, dzieci i studenci 25,00 HRK

Dom Marina Držića

• adres: Široka ulica 7
• godziny otwarcia: wiosna-jesień codziennie 9:00-18:00, zima PN-SB 9:00-14:00
• wstęp: dorośli 20,00 HRK, dzieci 10,00 HRK

5. Galeria miasta Dubrownik

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•