Fuerteventura - Latarnia morska Faro de Toston
1. Informacje ogólne o Faro de Toston
Latarnia morska Faro de Toston jest jedną z sześciu, jakie znajdują się na wyspie (łącznie z latarnią morską na wyspie Lobos). Położona jest w północno-zachodniej części wyspy, na cyplu Punta Ballena, zaledwie 4,5 kilometra od miasteczka El Cotillo.
Latarnia została zbudowana pod koniec XIX wieku. Budowa trwała 6 lat, a pierwsze uruchomienie odbyło się w 1897 roku. Jej głównym zadaniem było oświetlanie cieśniny la Bocaina pomiędzy Lanzarote i Fuerteventura. Współpracowała ona z latarnią na wyspie Lobos i latarnią Faro de Pechiguera na Lanzarote wyznaczając oświetlony, szeroki trójkąt, którym statki mogły przepłynąć.
Początkowo latarnia miała zasięg 9 mil morskich i emitowała białe światło przy pomocy lampy naftowej i 5-ciu soczewek ustawionych wokół lampy. W 1923 roku zmieniono źródło światła na palnik gazowy, zasilany acetylenem, sterowany „zaworem słonecznym” (światło było gaszone automatycznie po wschodzie słońca i zapalane po jego zachodzie). Modernizacja ta spowodowała generację dwóch białych błysków co 10 sekund o zasięgu 12 mil morskich.
Oryginalna wieża miała zaledwie 6,5 metra i nie była wystarczająco wysoka, żeby sobie poradzić z wysokimi falami nawiedzającymi tę część nabrzeża. Kapitanowie statków narzekali na jej działanie i często osiadali w jej rejonie na mieliźnie.
Postanowiono więc wybudować nową, wyższą wieżę. Budowę rozpoczęto w 1955 roku. Tym razem postawiono ośmioboczną wieżę o wysokości 13,25 metra, w pełni zautomatyzowaną. Obiekt został uruchomiony w 1963 roku. Szybko okazało się, że warunki oświetleniowe niewiele się poprawiły. Dlatego postanowiono zbudować jeszcze wyższą wieżę – 37,30 metrów. Budowę rozpoczęto w 1985 roku, ukończono rok później.
Latarnia działa do dziś, posiada zasięg 14 mil morskich i emituje kilka białych błysków w cyklach ośmiosekundowych.
Dane techniczne:
- numer międzynarodowy: D-2792
- wysokość wieży: 37,3 m
- wysokość płaszczyzny ogniskowej: 35 m
- wysokość światła powyżej poziomu wody: 30 m
- charakterystyka światła: błyskowe długie (Lfl) (światło z regularnie powtarzającymi się blaskami)
- rytm światła: 1 oc 7
- cykl światła: 8 s
- kolor światła: białe
- zasięg nominalny światła: 14 mil morskich
2. Opis Muzeum Rybołówstwa i szlaku wokół latarni morskiej
Muzeum Rybołówstwa - Museo de la Pesca Tradicional
Tak samo, jak zmieniał się sam budynek latarni, zmieniała się również funkcja latarnika.
W zasadzie do połowy XX wieku kolejni latarnicy wraz ze swoimi rodzinami mieszkali w miejscu pracy. Trzeba zaznaczyć, że ta część wyspy nie była zamieszkana, nie było także żadnych dróg łączących latarnię z odległymi wioskami. Transport żywności oraz niezbędnych produktów odbywał się tylko drogą morską. Toteż latarnicy musieli wykazywać się niesłychaną gospodarnością, gdyż dostawy te często były nieregularne i nie było do końca wiadomo (przynajmniej we wcześniejszych latach działania latarni), kiedy pojawi się następny transport.
Trochę lepiej było z wodą pitną. W odległości około 450 metrów od latarni (w kierunku południowym) znajduje się kamienny zbiornik, który służył do zbierania, magazynowania i oczyszczania wody deszczowej, aby nadawała się do picia.
Po zautomatyzowaniu latarni również praca latarnika znacząco została zredukowana, co stopniowo doprowadziło do opuszczenia zajmowanego przez niego mieszkania.
Pusty budynek został więc przekształcony w Muzeum Rybołówstwa - Museo de la Pesca Tradicional.
W obiekcie znajdziemy kilka sal, gdzie na przestronnych panelach rozmieszczono interesujące informacje opatrzone ciekawymi zdjęciami. Dodatkowo ekspozycja została wzbogacona o komentarz audiowizualny oraz dokumenty historyczne.
Ekspozycję tego niewielkiego muzeum stanowi historia rybołówstwa na przestrzeni wieków – od czasów, gdy mieszkańcami byli rdzenni Majoreros do czasów współczesnych. Możemy dowiedzieć się, jakie gatunki ryb były poławiane, w jaki sposób zmieniała się technika tych połowów, jak rozwijała się flota rybacka, jakie przynęty stosowano, jak przetwarzano i przechowywano ryby, żeby nie uległy zepsuciu oraz jakie znaczenie miała ta działalność dla mieszkańców Fuerteventura.
Dodatkową atrakcją z pewnością będzie możliwość wejścia na wieżę latarni i podziwianie niesamowitych widoków na okolicę – piękne zatoki, wyjątkowe plaże oraz naturalnie utworzone baseny - los charcos.
Szlakiem wokół latarni morskiej
Teren wokół latarni morskiej otacza wyjątkowy, piaszczysto-kamienny krajobraz o unikalnym znaczeniu geomorfologicznym, paleontologicznym, etnograficznym i ekologicznym.
Okolicę tą można zwiedzić korzystając ze specjalnie przygotowanego szlaku z 5 punktami, w których znajdują się panele informacyjne. Ścieżka zatacza koło, jej dystans wynosi 0,8 km, którego przejście nie powinno nam zająć więcej niż 30 minut.
Wędrówka ta będzie przebiegała utwardzoną, kamienistą drogą wzdłuż wybrzeża, a swój początek ma na tyłach latarni, od strony południowej.
Geologiczne formowanie tego terenu odbywało się w plejstocenie - pomiędzy 1,6 miliona a 10 tysięcy lat temu. Pierwotne piaszczyste wybrzeże ulegało stopniowym przemianom pod wpływem zmieniającego się klimatu oraz zmiennego poziomu wód oceanicznych do dzisiejszego utwardzonego nabrzeża. Gołym okiem można zaobserwować typowe dla tego rejonu skały, które stanowią połączenie jasnego piaskowca z czarnym bazaltem. Dodatkowo nie brakuje tutaj osadów morskich, organizmów kopalnych (skamielin) oraz innych śladów działalności życiowej.
Poszarpane zatoki, niskie wybrzeże, liczne charcos (naturalne jeziorka utworzone przez wodę morską) – to właśnie te cechy krajobrazu przyciągają tutaj turystów. A do tego ten intensywny zapach morza i niesamowity kontrast kolorystyczny: błękitno-zielonkawego oceanu, żółto-białego piasku i czarnych, bazaltowych skał.
Ciekawostką tego miejsca jest niewielka część wraku statku Massira 1, obecnie całkowicie pokryta rdzą. Pochodzi on z 30-sto metrowego kutra rybackiego, który 23 października 1999 roku osiadł tutaj na mieliźnie w burzową noc. Pięciu członków załogi uratowano, a wrak zdemontowano w czerwcu 2000 pozostawiając na pamiątkę ten niewielki fragment. Plotki głoszą, że marokańska załoga przemycała na jego pokładzie narkotyki, które najprawdopodobniej wyrzuciła do morza po wezwaniu pomocy, a które wypłynęły na brzeg w niedalekiej odległości.
3. Przydatne informacje
Mapa wokół latarni morskiej
1 - latarnia morska Faro de Toston
3 - zbiornik na wodę
- Muzeum Rybołówstwa - Museo de la Pesca Tradicional
-
- godziny otwarcia: wtorek-sobota 10:00-18:00
- wstęp: 3,00 € bilet normalny
