Teneryfa - Garachico

1. Informacje ogólne o mieście Garachico 2. Opis miasta 3. Główne atrakcje 4. Przydatne informacje 5. Galeria miasta Garachico

1. Informacje ogólne o mieście Garachico

Garachico znajduje się w północno-zachodniej części Teneryfy. Gmina ograniczona jest od północy przez Ocean Atlantycki, a od południa Parkiem narodowym Teide.

Święta obchodzone w Garachico

święto Chrystusa Miłosierdzia (Fiestas Lustrales del Santísimo Cristo de la Misericordia), jest to parada specjalnie przygotowanych na tę okazję platform i przebierańców, zakończony spektakularnym pokazem sztucznych ogni. Festiwal odbywa się co pięć lat (w każdym roku kalendarzowym kończącym się cyfrą 0 lub 5) na przełomie lipca i sierpnia
Pielgrzymka i Odpust San Roque (Romería de San Roque y Fiestas de Las Tradiciones) – 16 sierpnia każdego roku do Garachico ściąga mnóstwo okolicznych mieszkańców i turystów, gdzie czeka ich świetna zabawa. Imprezę zaczyna uroczysta procesja - z pustelni Ermita de San Roque do parafii Santa Ana. A to dopiero początek przygotowanych atrakcji

Gmina podzielona jest na 8 dzielnic:

Garachico
Genoves
El Guincho
La Caleta de Interian
Las Cruces
San Juan del Reparo
San Pedro de Daute
La Montañeta

2. Opis miasta

Trochę historii

Garachico zostało założone zaraz po podboju wyspy, przez bankiera Cristobala de Ponte. Od tego momentu zaczęło się prężnie rozwijać, a jego siłę napędową stanowił port – jedno z ważniejszych połączeń wyspy z ówczesną Flandrią, Wielką Brytanią, Nowym Światem czy innymi częściami wyspy. Miasto niestety nie uchroniło się przed zadającymi mu kolejne ciosy nieszczęściami. Ich pasmo zapoczątkował wiek XVII, kiedy to trawiły jego mieszkańców wieloletnie zarazy i epidemie dżumy. Później w 1646 r. nastąpiło osuwisko kamieni zasypując część miasta i niszcząc kilka statków. Natomiast w 1706 r. nastąpiła erupcja wulkanu el Teide, która zalała całkowicie port oraz część miasta lawą. To był koniec złotej ery dla Garachico – wulkan pochłonął źródło jego bogactwa. Konsekwencją tego wydarzenia było wybudowanie nowych portów w innych częściach Teneryfy (m.in. Puerto de la Cruz i Santa Cruz) oraz systematyczne emigrowanie mieszkańców miasta do innych części wyspy. Miasto zostało odbudowane, jednak ślady tamtego wydarzenia pozostały do dzisiaj – zachodnie wybrzeże Garachico pokryte jest zastygłą lawą i gruzem powulkanicznym.

Najważniejsze zabytki

Dzisiejsze miasto słynie z uprawy bananów oraz jest atrakcją turystyczną. Jego centralnym punktem jest plac przykościelny Plaza de la Libertad, wokół którego koncentrują się najważniejsze budowle miasta. Sam plac jest kwadratowym skwerem, na którym znajduje się kilka symetrycznie posadzonych drzew dających przyjemny cień, otoczonych trawnikami i niewielkimi płotkami. Do niego bezpośrednio przylegają: kościół Iglesia de Santa Ana na jego zachodnim boku, po przeciwnej stronie mieści się dawna posiadłość markiza Casa de los Marqueses de la Quinto Roja (pochodzi z końca XVI w, obecnie mieści się w nim hotel La Quinta Roja), tuż obok kościół Iglesia de Neustra Senora de los Angeles oraz dawny klasztor Convento de San Francisco, bezpośrednio do klasztoru przylega ratusz. Na południowym krańcu placu mieści się z kolei dawny pałac hrabiów – Palaco de los Condes de la Gomera (pochodzący z drugiej połowy XVII w.). Większość budynków zlokalizowana w okolicy Placu Wolności została całkowicie lub znacznie zniszczona przez spływającą tędy lawę do morza.

Kościół Iglesia de Santa Ana jest kościołem parafialnym, założonym z inicjatywy Cristobala de Ponte. Jego budowa rozpoczęła się w 1532 r., a zakończona została w 1542 r. W wyniku wybuchu wulkanu został poważnie uszkodzony, ale odbudowano go na starych fundamentach. Posiada trzy nawy oddzielone od siebie kolumnami, liczne kaplice i ołtarze. Wśród wspaniałych zabytków sztuki sakralnej należy wyróżnić kaplicę Cristo de la Misericordia z rzeźbą Chrystusa Cristo de Mejico wykonaną głównie z ciasta kukurydzianego, pochodzącej z XVI w. Do kościoła przylega sześciopiętrowa dzwonnica, a na jego tyłach znajduje się muzeum siedemnastowiecznej sztuki sakralnej – Museo de Arto Sacro.

Convento de San Francisco to dawny dwukondygnacyjny klasztor franciszkanów. Założony został z inicjatywy Cristobala de Ponte oraz jego małżonki Any de Vergara w 1524 r. Jest to najstarszy z pięciu klasztorów znajdujących się w mieście. Posiada dwa budynki z kwadratowymi dziedzińcami w środku, otoczone drewnianymi krużgankami. Klasztor przestał pełnić swoją funkcję w XIX w. Obecnie znajdują się tutaj Dom Kultury, siedziba miejskiej biblioteki, archiwum miejskie oraz Muzeum Sztuki Współczesnej. Bezpośrednio do niego przylega kościół przyklasztorny – Iglesia de Neustra Senora de los Angeles. Składa się z pojedynczej nawy oraz bocznej kaplicy, z dwoma oddzielnymi wejściami. Fasada budynku niczym nie różni się od pozostałych z tego okresu – drewniane drzwi i okna z kamiennymi wykończeniami i kamienną dzwonnicą. Kaplica mieści grobowiec założyciela miasta i jego małżonki.

Na tyłach kościoła Iglesia de Santa Ana, bardziej na południe znajduje się inny plac – Plaza de Juan Gonzalez de la Torre, do którego bezpośrednio przylega Plaza Puerta de Tierra. Przed wybuchem wulkanu w 1706 r. życie mieszkańców koncentrowało się wokół portu, a co za tym idzie najbliżej położony niego plac stanowił główny ośrodek handlu i życia codziennego. To właśnie Plaza Puerta de Tierra stanowił ten punkt, a przestrzeń między portem i miastem dzieliła brama, przez którą musieli przejść wszyscy przybyli i oddalający się z niego. Brama była także ważnym punktem kontrolnym. Obecnie znajduje się tu stara winiarnia należąca do San Juana Degollado oraz przytulny ogród z egzotycznymi gatunkami roślin.

Skaliste wybrzeże Garachico

Kierując się ku morzu ulicą calle J.A.Primo de Rivera wychodzi się na utworzone w naturalny sposób baseny niosące nazwę Caleton. U ich stóp dumnie wznosi się jedyna fortyfikacja obronna – zamek Castillo de San Miguel. Zbudowany został na zlecenie Filipa II Habsburga na przełomie lat 1575-1577. Jego zasadniczym celem była obrona miasta i przede wszystkim portu. Solidna, niewielka budowla wykonana została z kamienia, a jej elewację zdobią herby, m.in. znajdujący się w centralnej części herb Karola I Hiszpańskiego. Zamek uniknął spustoszenia wywołane wydarzeniami z 1706 r. Obecnie na jego dachu znajduje się taras widokowy.

Caleton powstał w skutek zastygania lawy w kontakcie z wodą. Utworzyły się w ten sposób charakterystyczne formacje skalne, zamykające w pewnym stopniu bezpośredni dostęp do oceanu i tworząc przestrzenie wypełnione wodą morską. W późniejszym czasie znalazły zastosowanie jako główna atrakcja turystyczna miasta. Te naturalne baseny przystosowane zostały do bezpiecznego korzystania najlepiej, jak tylko się dało – utworzone zostały wygodne tarasy, na których można rozłożyć ręczniki, wyposażone w poręcze, drabinki, schodki. Poziom wody regulowany jest tutaj przez fale morskie oraz pływy, a w skalnych zakamarkach można odnaleźć różnokolorowe tropikalne ryby. Z basenów można korzystać nieodpłatnie, teren jednak niedostępny jest w zimie.

Kierując się na zachód od tego miejsca dojdzie się do starego portu – a właściwie tego, co z niego pozostało. A pozostało niewiele – stare magazyny, gdzie pakowano banany oraz wysięgnik do transportu owoców. Wybuch wulkanu i płynąca lawa zredukowały wielkość portu oraz pochłonęła piękną zatokę. Wydarzenie z 1706 r. upamiętnione zostało ustawieniem dwóch rzeźb na dawnej rybackiej przystani, wykonanych z białego marmuru. Noszą nazwę „Tensei Tenmoku”, co można przetłumaczyć „drzwi bez drzwi”. Obecnie powstaje nowy port – we wschodniej części miasta – a jego uroczyste otwarcie miało miejsce w maju 2012 r. Wejścia do portu strzeże kaplica Ermita de San Roque. Z archiwalnych dokumentów wynika, że epidemię, która trawiła miasto w latach 1601-1606, pewien prawnik przeżył i wyzdrowiał w 1603 r. W ramach wdzięczności za ten „cud” postanowił ufundować kaplicę, która powstała dopiero w 1636 r. Jest to budynek o prostej fasadzie z kamiennymi wykończeniami oraz dwoma dzwonnicami umiejscowionymi we frontowych narożnikach.

Jak historia pokazuje w okresie 500 lat swojego istnienia miasto przechodziło wzloty i upadki. Dzisiejsze Garachico wydaje się znowu prężnie rozwijać, czemu sprzyjają poczynione inwestycje. Wszakże ślady wybuchu el Teide spowiły pewnym mrokiem jego część, ale mam nadzieję, że wszystkie nieszczęścia będą omijały to miasto szerokim łukiem.

3. Główne atrakcje

Gmina Garachico oferuje turystom wiele ciekawych atrakcji. Do wyboru mamy urokliwe miasteczka o typowej kanaryjskiej architekturze, plaże z czarnym, wulkanicznym piaskiem, liczne szlaki turystyczne, ciekawe imprezy organizowane co roku (np. karnawał czy fiesty) oraz punkty widokowe, z których można podziwiać wspaniałe widoki.

Szlaki turystyczne w gmina Garachico

Garachico – Montana Chinyeronr szlaku: PR TF 43
długość: 17,7 km
trudność: średnio-trudny
Początek szlaku: Garachico plac Plaza Juan González de la Torre
Koniec szlaku: szlak okrąża wulkan Montana Chinyero
uwagi: należy uwzględnić powrót np. do wioski La Montaneta (znajduje się ona mniej więcej w połowie szlaku), z której możemy wrócić do Garachico autobusem
San Jose de Los Llanos – Montana Chinyeronr szlaku: PR TF 43.1
długość: 4,3 km
trudność: łatwy
Początek szlaku: San Jose de Los Llanos, plac przykościelny Plaza de San José de Los Llanos (należy wejść w wąską uliczkę Calle Brisas del Teide)
Koniec szlaku: szlak łączy się ze szlakiem PR TF 43 w okolicy wulkanu Montana Chinyero
uwagi: należy uwzględnić powrót
Los Partidos de Franquis – Chinyeronr szlaku: PR TF 43.2
długość: 4,7 km
trudność: łatwy
Początek szlaku: droga TF-373, z ronda na 14-stym kilometrze (pomiędzy San Jose de Los Llanos a drogą TF-82) skręcić należy w lewo na gruntową drogę pista de Pino Loro
Koniec szlaku: szlak łączy się ze szlakiem PR TF 43 w okolicy wulkanu Montana Chinyero
uwagi: należy uwzględnić powrót
Santiago del Teide – Montana Chinyeronr szlaku: PR TF 43.3
długość: 7,4 km
trudność: średnia
Początek szlaku: Santiago del Teide, plac Plaza de Santiago del Teide (przy drodze TF-82)
Koniec szlaku: szlak łączy się ze szlakiem PR TF 43 w okolicy wulkanu Montana Chinyero
uwagi: szlak jest źle oznaczony od strony Santiago del Teide (ciężko trafić), należy uwzględnić powrót

Plaże w gmina Garachico

Baseny Caleton – sieć zatoczek i kąpielisk wśród wygodnych, kamiennych podestów wykutych w zastygłej lawie, wyposażone w drabinki ułatwiające wejście do wody. Doskonałe miejsce do nurkowania, kiedy warunki na to pozwalają. Baseny te znajdują się w samym centrum Garachico;
Playa del Gomero w Las Cruces – niewielka kamienista plaża pochodzenia wulkanicznego;
Playa de La Caleta – szeroka plaża z czarnymi, wulkanicznymi kamieniami w La Caleta de Interian;
Playa de El Muelle – kamienista plaża pochodzenia wulkanicznego zamknięta w zatoczce pomiędzy molo w starym porcie od wschodu i naturalnym klifem od zachodu;
Playa de EL Guincho – zlokalizowana w głębokiej zatoczce w El Guincho z wygodnymi podestami wykutymi w skałach wulkanicznych. Plaża osłonięta jest wysokimi klifami oraz niewielką wysepką;
Playa de Las Aguas – zlokalizowana tuż za nowym portem w Garachico, za Roque de Mantas, niewielka i wąska plaża z czarnym, wulkanicznym żwirkiem;
Playa de La Madalena – niewielka i wąska plaża z wulkanicznym żwirem umiejscowiona w San Pedro de Daute w zatoce El Bajio.

Rezerwat i punkty widokowe w gmina Garachico

Rezerwat Przyrody Chinyero (Reserva Natural Especial del Chinyero) - rezerwat o powierzchni 2379,4 ha zlokalizowany wokół wulkanu Chinyero o wysokości 1561 m.n.p.m. Obszar ten obejmuje ślady ostatnich erupcji, które nawiedziły Garachico - zarówno tej z 1706 roku oraz nowszej, z 1909 roku (wówczas to wulkan Chinyero przebudził się na kilka dni). Stożki żużlowe, rzeki zastygłej lawy, skały bazaltowe wyrzucone z krateru to tylko niektóre atrakcje tego rejonu, a wszystko to powoli i stopniowo ulega kolonizacji przez florę i faunę.
Punkt widokowy Mirador de La Culata - zlokalizowany przy drodze TF-82 (między San Juan del Reparo a El Tanque), tuż przed skrzyżowaniem z drogą TF-421. Z punktu rozpościera się wspaniały widok na wybrzeże oraz Garachico.
Punkt widokowy Mirador de El Guincho - zlokalizowany przy drodze TF-42 między El Guincho a Garachico (tuż za tunelem).

4. Przydatne informacje

Muzeum Sztuki Sakralnej (Museo de Arte Sacro)

znajduje się na tyłach kościoła Santa Ana
godziny otwarcia: PN-SB: 10:00-13:00 i 15:00-18:00, ND: 10:00-13:00

Muzeum Sztuki Współczesnej

znajduje się ono w dawnym Klasztorze Santo Domingo (Antiguo Convento Santo Domingo) przy ulicy Calle Puerto del Rosario
godziny otwarcia: PN-PT: 10:00-13:00 i 16:00-18:00

Gdzie wybrać się na posiłek w gminie Garachico?

Garachico słynie ze swej tradycyjnej kuchni, gdzie królują owoce morza i ryby oraz lokalne wina. Najlepsze skorupiaki i mięczaki znajdziemy w dzielnicy La Caleta de Interián, natomiast dzielnica El Guincho przyciąga zapachami duszonej, lokalnej ryby - la Vieja.